98, 99 … 100! - Home-Start 100e partner in netwerk Utrecht Omarmt

Home-Start is een organisatie met een wereldwijd concept en ruim 160 locaties in ons land. Ook in Utrecht zetten ze zich in voor gezinnen met jonge kinderen t/m 17 jaar. De vrijwilligers van Home-Start bezoeken gezinnen thuis en helpen de ouders onder andere bij vragen over opvoeding, bij het uitbreiden van het sociale netwerk en bij het vergroten van het zelfvertrouwen als ouder. 

Christien Stoeten is een van de drie coördinatoren van Home-Start in Utrecht.* We spraken haar over haar werk, en over de link met eenzaamheid.

Gefeliciteerd Christien, met ‘de 100^e’, natuurlijk ook voor de hele organisatie. Als we met de deur in huis mogen vallen: Wat houdt jouw werk precies in?

‘Dankjewel! We zijn blij dat we zijn aangesloten. Juist uit dat grote aantal partners blijkt maar weer dat het thema speelt. Wat betreft mijn functie: als coördinator ga ik of gaat één mijn collega’s op intakebezoek bij het aangemelde gezin om uitleg te geven over Home-Start en om goed duidelijk te krijgen wat de vraag van de ouder(s) is. Als deze vraag past bij Home-Start, gaan we kijken welke vrijwilliger zou kunnen matchen met het gezin. Na de kennismaking tussen ouder en vrijwilliger bespreken we altijd of er een klik is. Die is natuurlijk essentieel als je een vertrouwensband wilt opbouwen.’

Wat doen de vrijwilligers in het gezin?

‘Onze vrijwilligers gaan 1 x per week 2 à 3 uur naar het gezin. Daar werken ze samen met de ouder(s) aan de vraag die zij hebben. Die kan heel praktisch zijn, of echt over de pedagogische kant van opvoeding gaan. Waar lopen ze tegenaan? De vrijwilligers bieden een luisterend oor, kunnen meedenken en -doen en tips geven. Dat geeft de ouders weer vertrouwen in dat ze het aan kunnen, ook als de vrijwilliger er niet meer is. Soms is een gezin ook aangesloten bij (jeugd)hulpverlening, maar staan ze bijvoorbeeld nog op een wachtlijst. Onze vrijwilligers kunnen dan helpen die wachtperiode te overbruggen. Wát we ook doen, het is sowieso altijd maatwerk. En natuurlijk monitoren en ondersteunen we de vrijwilligers en de gezinnen. Vrijwilligers kunnen altijd met hun vragen bij ons terecht.’ 

Bij gezinnen denken mensen misschien niet direct aan eenzaamheid.

‘Eenzaamheid bij gezinnen zit hem vaak in het ontbreken van een sociaal netwerk. Of een te klein netwerk. En er zijn ook ouders gezinnen die best een redelijk netwerk hebben, maar iedereen is druk, woont te ver weg of heeft gewoon geen ervaring met de vraag die ze hebben. Dan kun je ook het gevoel hebben er alleen voor te staan. Wij zien ook vaak expatgezinnen die even niet zo goed hun draai kunnen vinden. Ze zijn verhuisd naar een ander land, weten nog niet hoe alles hier werkt en waar ze mensen kunnen vinden met ervaringen die op die van hen lijken. In sommige gevallen is de ene ouder druk aan het werk, de ander zit thuis met de kinderen. Dan kan het heel eenzaam worden.’

Op welke momenten komen jullie eenzaamheid tegen?

‘Steun met betrekking tot eenzaamheid is vaak niet de eerste vraag die ze hebben. Vaak wordt eerst aan de opvoedingsvraag gewerkt, en komt er gedurende het traject meer en meer naar boven dat er (ook) eenzaamheid speelt. Als je met niemand kunt sparren, niet kunt leren van andere ouders, van hoe zij met bepaalde dingen omgaan, dan kun je heel onzeker worden over hoe je het doet. En dat kan weer grotere problemen in gang zetten. De onderliggende vraag is dus eigenlijk even belangrijk, maar komt pas naar boven als de vertrouwensband goed is. En we doen er alles aan om vrijwilligers te vinden die die band goed kunnen vormgeven.’

‘We hebben in onze poule van zo’n 55 vrijwilligers ook expats. Zij matchen goed met gezinnen met dezelfde achtergrond. En zij hadden hun vrijwilligerswerk zelf vaak ook weer als motivatie om eenzaamheid tegen te gaan. Je komt onder de mensen en je betekent ook nog eens iets voor een ander. Overigens geldt wat in expatgezinnen gebeurt ook voor veel gezinnen met een migratieachtergrond. Die ook nog eens moeten wennen aan de meer individualistische cultuur in Nederland. Gelukkig kunnen we de gezinnen vaak ook toe leiden naar een ouder-kind café of een andere wijkinitiatief, waar ze met open armen ontvangen worden. Samen weet je gewoon meer en kun je meer.’

Wat verwacht je van het partnerschap van Home-Start met Utrecht Omarmt?

‘We kijken vooral uit naar nieuwe ontmoetingen. Die heb ik ook al gehad, tijdens de Verbetersessie die georganiseerd werd vanuit Utrecht Omarmt. En ik heb initiatieven ontdekt die ik nog helemaal niet kende. Ik ontmoette bijvoorbeeld Sohaila Torabi van Power by Peers. Zij heeft onder andere een Vriendennetwerk, een vast dagdeel in de week waarop mensen met een migratieachtergrond samen eten en praten over wat ze bezighoudt en wat voor vragen ze hebben. Toen ik laatst bij een gezin was met een migratieachtergrond, kwam de vraag bij de ouders naar boven dat ze graag hun netwerk wilden uitbreiden. Vervolgens heb ik het gezin in contact gebracht met Sohaila. En zo zie je direct hoe goed zo’n netwerk als Utrecht Omarmt werkt.’

‘Tijdens de verbetersessie vond ik het heel inspirerend om uit te wisselen hoe andere organisaties bezig zijn met het thema eenzaamheid en om met elkaar mee te denken wat we nog kunnen verbeteren in onze aanpak. Naar aanleiding van deze sessie gaan we binnen Home-start kijken hoe we meer kunnen inzetten op het verbinden van gezinnen aan elkaar en hoe we gezinnen nog beter kunnen ondersteunen met het uitbreiden van hun netwerk of de kwaliteit daarvan.‘

*Christien Stoeten werkt samen met Jolanda Huussen en Mara Witteman.

Andere netwerkpartners van Utrecht Omarmt

Wil je weten welke organisaties en initiatieven zich nog meer hebben aangesloten bij Utrecht Omarmt? In dit overzicht vind je alle netwerkpartners.

Ben je betrokken bij een Utrechtse organisatie of initiatief en leveren jullie een bijdrage aan het verminderen van eenzaamheid onder stadsgenoten? Sluit je dan namens je organisatie aan bij het netwerk Utrecht Omarmt door onderaan de Ik-doe-mee-verklaring te ondertekenen!